Cristina Pato gana un Grammy al mejor album «World Music»
-Si. De feito sempre dixen que me facía moita ilusión desta volta, porque era unha celebración compartida cos músicos galegos. A explicación é sinxela, tiña compromisos familiares e daquela por iso viñen.
-¿Como o vai celebrar?
-Anxo Pintos amosaba no seu perfil o agradecemento por ter participado en «Sing me Home» co arranxo de «Cabaliño» e por darlle a oportunidade.
-Vostede participa nun proxecto multicultural que integra a músicos de todo o mundo. ¿O novo escenario político inflúe no seu traballo?
-Si, as ordes executivas a nivel migratorio tocáronnos de preto no caso de dous dos membros da Silk Road Ensemble. Un é sirio e outro iraniano. O primeiro estivo dúas semanas sen poder entrar ao país, aínda que ao final conseguiuno. Co iraniano non sabemos que vai pasar; agora está de xira por Europa e estamos pendentes do que poida acontecer cando volva.
-¿Afectará ao grupo?
-O disco premiado vai nesa liña, a da multiculturalidade e o que podemos aportar os músicos que estamos na Ensemble. Que haxa unha canción iraniana, unha siria, unha galega e outras doutros países é unha metáfora. O plan de acción para os próximos meses é incidir na filosofía do proxecto: levar esta conversa a onde hai sede de valores, de respecto, de intercambio cultural e de inmigración. O máis fermoso deste proxecto é que naceu para tentar promover o intercambio cultural a través da música. Somos colegas de todas as partes do mundo que traballamos como iguais.
-¿O escenario é de incerteza?
-Moito. O máis impactante foi decatarme de que estaba nunha burbulla. Vivo na Costa Este e, en doce anos, non fun capaz de ver o que podía pasar e que existise ese 50 % que estaba do outro lado cunhas ideas tan radicais. E nótase a diario. Sinceramente, dá medo. Estamos a vivir na cultura do medo e iso é perigoso.
-¿Como ve o futuro?
-O que temos que facer, tanto como músicos como na miña faceta como docente en Harvard, é traballar para facer ver a riqueza que supón o entendemento e a multiculturalidade
Fuente: La Voz de Galicia (14.02.2017)
Autor: Xosé Manoel Rodríguez
Imagen: Miguel Villar